วิโรจน์ พูดถึงสิ่งที่ประชาชนต้องตัดสินใจ

วิโรจน์ พูดถึงสิ่งที่ประชาชนต้องตัดสินใจ
"วิโรจน์" โพสต์ข้อความร่ายยาวเมื่อประเทศไทยมาถึงทางเลือก ที่ประชาชนต้องตัดสินใจ 

นายวิโรจน์ ลักขณาอดิศร ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรคก้าวไกล ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก Wiroj  วิโรจน์ ลักขณาอดิศร ระบุว่า..เมื่อประเทศไทยมาถึงทางเลือก ที่ประชาชนต้องตัดสินใจ 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - -

สวัสดิการถ้วนหน้า และความมั่นคงในชีวิต VS การขอความเมตตา และการขอรับการริจาคและการสงเคราะห์

.

สวัสดิการประชาชน VS งบซื้ออาวุธ

.

สวัสดิการมาจากภาษีของประชาชน ที่ประชาชนพึงได้รับอยู่แล้ว VS สวัสดิการเป็นบุญคุณที่ประชาชนต้องสำนึก

.

การใช้จ่ายงบประมาณเพื่อแก้ปัญหา VS ถุงยังชีพที่เบิกมาแจกทุกปีเนื่องจากการเกิดขึ้นของปัญหาเดิมๆ

.

สวัสดิการประชาชน คือ Growth factor ของระบบเศรษฐกิจ VS สวัสดิการประชาชน คือ ภาระค่าใช้จ่ายของรัฐ

.

การศึกษาที่เติมเต็มศักยภาพให้แก่เด็ก โดยโรงเรียนเป็นพื้นที่ปลอดภัย ที่เด็กกล้าที่จะตั้งคำถาม และสนุกกับการคิดสร้างสรรค์ VS การศึกษาที่เป็นกลไกในการทำให้คนคิดเหมือนๆ กัน โดยโรงเรียนมีหน้าที่ทำให้เด็กคุ้นชินกับการกดขี่

.

การศึกษาที่เป็นกลไกในการผลิตลูกจ้างเพื่อป้อนตลาดแรงงาน VS การศึกษาที่มุ่งทำให้ทุกๆ คนสามารถวิ่งตามความฝันของตัวเอง

.

การกระจุกอำนาจ และงบประมาณไว้ที่ส่วนกลาง VS การกระจายอำนาจ และงบประมาณสู่ท้องถิ่น

.

ความเท่าเทียม และความเสมอภาค VS การยอมรับว่าคนเราเกิดมาไม่เท่ากัน แข่งอะไรก็แข่งได้ แต่แข่งบุญแข่งวาสนาไม่ได้

.

ชีวิตที่มีความหวังกับอนาคต VS การยอมรับชะตากรรม และอยู่อย่างเจียมเนื้อเจียมตัว

.

กองทัพอยู่ภายใต้รัฐบาลพลเรือน VS กองทัพที่ทำตัวเป็นรัฐซ้อนรัฐ

.

โอกาสในการตั้งตัวที่เท่าเทียมกัน VS ทุนผูกขาด

.

การกระจายทรัพยากรอย่างเป็นธรรม VS การที่เครือข่ายอุปถัมภ์ฮุบสัมปทานแบบกินรวบไว้ทั้งหมด

.

ระบบภาษีที่เป็นธรรม VS ระบบภาษีที่มีช่องว่างทางกฎหมาย ที่ให้นายทุนหลบเลี่ยงไม่จ่ายภาษีได้

.

การเติบโตในหน้าที่การงานอย่างเป็นธรรม VS ระบบตั๋ว ระบบฝาก และการซื้อขายตำแหน่ง

.

กฎหมายทันสมัย ที่คำนึงถึงประชาชนทุกกลุ่มอย่างรอบคอบรอบด้าน VS กฎหมายล้าหลัง ที่ให้อำนาจในการใช้ดุลพินิจอย่างล้นเกิน จนเอื้อต่อการรีดไถเรียกรับผลประโยชน์

.

รัฐโปร่งใส VS รัฐเงินทอนคอร์รัปชั่น

.

ระบบบ้านใหญ่ VS ประชาชนเป็นใหญ่

.

ราชการที่รับใช้ประชาชน VS ราชการที่เป็นมือไม้ให้นักการเมือง

.

นิติสงคราม VS นิติรัฐ

.

องค์กรอิสระ ที่เผด็จการกดปุ่มได้ VS องค์กรอิสระที่ยึดโยงกับประชาชน

.

สว.250 ที่มาจากเผด็จการ VS สภาเดี่ยว หรือถ้าจำเป็นต้องมี สว. สว. ก็ต้องมาจากการเลือกตั้ง

.

รัฐธรรมนูญฉบับประชาชน VS รัฐธรรมนูญ 60

.

Soft Power ที่สอดรับกับกระแสโลก VS ความดีย์ที่ฝ่ายอนุรักษ์นิยมใช้ยกหาง และใช้สำเร็จความใคร่ทางศีลธรรมให้แก่ตนเอง

.

นวัตกรรม และเศรษฐกิจสร้างสรรค์ที่เท่าทันโลก VS ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี ที่คอยฉุดรั้งความเจริญของประเทศ

.

ทุนต่างชาติสีเทา ที่สามารถซื้อข้าราชการระดับสูงกลุ่มหนึ่งให้เป็นลูกสมุน จนตนเองสามารถอยู่เหนือกฎหมาย VS ประชาชนทุกคนมีความเสมอภาคกันต่อหน้ากฎหมาย

.

ประชาชนเป็นเจ้าของประเทศ VS ประชาชนเหมือนเช่าเขาอยู่

.

นักการเมืองเป็นเจ้านายประชาชน VS ประชาชนเป็นเจ้านายนักการเมือง

.

พรรคการเมืองเป็นเจ้าของประชาชน VS ประชาชนเป็นเจ้าของพรรคการเมือง

.

การหาเสียง คือ การให้คำมั่นต่อประชาชน ที่ต้องพยายามทำตามที่พูดให้ได้ หากไม่สามารถทำได้ ก็ต้องมีคำอธิบายที่สมเหตุสมผลต่อประชาชน VS การหาเสียง คือ การรณรงค์ให้ได้มาซึ่งคะแนนเสียงจากการเลือกตั้ง พอเลือกตั้งเสร็จแล้ว ประชาชนก็หมดความหมาย

TAGS: #วิโรจน์ลักขณาอดิศร #ก้าวไกล #จัดตั้งรัฐบาล