ในช่วงเวลานี้ ประชาชนให้ความสนใจพระพุทธชินราช เพราะเป็นตอนหนึ่งในภาพยนต์โทรทัศน์ "พรหมลิขิต" ทำให้มีสื่อจำนวนหนึ่งนำเสนอเรื่องความสำคัญของพระพุทธชินราช พระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองของไทย ศูนย์รวมจิตใจของชาว "เมืองพิษณุโลกสองแคว" 

พระพุทธชินราช ประดิษฐานที่พระวิหารของวัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร หรือ "วัดใหญ่" ริมฝั่งแม่น้ำน่านด้านทิศตะวันออก ตรงข้ามกับศาลากลางจังหวัดพิษณุโลก ที่วัดใหญ่แห่งนี้นอกจากจากจะมีพระพุทธชินราชอันหาค่ามิได้แล้ว ยังมีศิลปกรรมโบราณจำนวนหนึ่งจากสมัยอยุธยาตกทอดมาถึงอนุชนรุ่นหลัง 

แต่น่าเสียดายว่า มีของล้ำค่าอย่างหนึ่งของ "วัดพระพุทธชินราช" ที่ตกอยู่ไปอยู่ในการครอบครองของต่างประเทศ นั่นคือ ราวบันไดสำริดรูปพญานาค หรือ "ราวบันไดสำริดมกรคายนาค" เพราะจริงๆ แล้วเป็นรูปตัวมกรกำลังคายพญานาค 6 เศียรออกมาจากปาก 

"ราวบันไดสำริดมกรคายนาค" ชิ้นนี้ปัจจุบันอยู่ที่พิพิธภัณฑ์บริติช หรือ  British Museum ในกรุงลอนดอน ประเทศสหราชอาณาจักร ทางพิพิธภัณฑ์ระบุว่า ของล้ำค่าทางวัฒนธรรมไทยชิ้นนี้ นำมาจาก  Wat Phra Sri Rattana Mahathat หรือ วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร จาก Phitsanulok (พิษณุโลก) 

ผู้ที่นำมาจากวัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร คือ เซอร์ เออร์เนสต์ เมซัน แซทาว (Sir Ernest Mason Satow) ซึ่งเคยเป็นเอกอัครราชทูตบริเตนประจำประเทศสยาม ระหว่างปี ค.ศ. 1884–1887 ได้ของสิ่งนี้มาในปี ค.ศ. 1887 

ทางพิพิธภัณฑ์ประเมินว่า "ราวบันไดสำริดมกรคายนาค"  น่าจะสร้างขึ้นประมาณปี ค.ศ. 1460-1490 ตรงกับรัชสมัยของสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ จนถึงรัชสมัยสมเด็จบรมราชาธิราชที่ 3 ในสมัยอยุธยา